Cor Ottens
Procesregisseur
Er zit veel beweging in mijn week. Ik sta altijd voor groepen in wisselende samenstellingen op verschillende locaties en help ze om zo goed mogelijk samen te werken. Zeer dynamisch voor de geest, maar het lijf zit meestal op een stoel in een zaaltje met veel koffie en thee. Dat werkt alleen als ik in de randen van de dag op hardloopschoenen mijn wijk uit ren, een rondje Jorwerd op de racefiets doe of mijn schaatsen laat glijden door de Elfstedenhal in mijn woonplaats Leeuwarden.
Mijn geluk is dat sport mij met de paplepel is ingegoten, in het verenigingsleven en op school. Gym was altijd de leukste les. Oké, die capriolen met een trampoline en een kast… Dat had wel wat minder gemogen, maar voor de rest was het één groot feest. Toen wist ik nog niet dat bewegen ook heel belangrijk is voor een gezond en succesvol leven en dat er een goed plan achter iedere les zit.
Nu weet ik dat wél. Het afgelopen schooljaar heb ik met een schitterend team vakmensen aan de actualisatie van de kerndoelen mogen werken. Ik vind het een hele eer en een fantastische uitdaging dat ik de komende twee jaar met een nieuw team aan de vernieuwing van de examenprogramma’s voor bewegen en sport mag gaan werken.
Wat mij betreft met een enorme ambitie, want dat is in mijn ogen hard nodig. Ik word steeds vaker ingehaald op mijn racefiets door jonge mensen. Niet omdat ik met mijn 59 levensjaren wat trager wordt, maar omdat jonge mensen vooral vervoer op batterijen gebruiken en dat roept bij mij allerlei vragen op. Kunnen wij dat nog veranderen? Kunnen we tieners uitdagen om met mooie beweegresultaten op hun eindlijst het leven in te gaan om bewegen nooit meer los te laten? We komen een heel eind als we ze superuitdagende eindtermen voorleggen waarin plezier en hun eigen passie de motor vormen.